
W połowie XX w. naiwni, jak się miało okazać, progności przewidywali, że w 2000 r. Kalisz będzie liczył 170 tys. mieszkańców. Nic dziwnego, że taka perspektywa mieszkaniowa przemówiła do ówczesnych władz i oto w 1958 r. rozpoczęła się budowa osiedla zwanego początkowo „Górnośląskim” a w 1962 r. przemianowanym na „Kaliniec”. Kolejnymi były realizowane osiedla 25-lecia PRL, Widok, Asnyka itd. Pojawiły się, stawiane z tzw. „wielkiej płyty” bloki, w kolejnych latach w niebo zaczęły strzelać pierwsze wieżowce. I oto pytanie dotyczy pierwszego kaliskiego „drapacza chmur”. Gdzie stanął i kiedy mogli się do niego wprowadzać pierwsi szczęśliwcy?
O: Pierwszy w Kaliszu budynek 11 kondygnacyjny został oficjalnie oddany do użytku 24.11.1972 r. przy al. Wojska Polskiego 53. Do trójklatkowego wieżowca, w którym – siłą rzeczy – musiały się znalaź
osobowe dźwigi waliły tłumy kaliszan, nawet zorganizowane wycieczki szkolne. Biedni lokatorzy zgrzytali zębami nie mogąc długo doczekać się przywołanej przez nich windy. A jak się zepsuła? – ci z górnych pięter mogli skorzystać z dźwigu w sąsiedzkiej klatce i przejść do swojej wspólnym korytarzem na najwyższej kondygnacji, na której umieszczono suszarnie. Stojący w pobliżu skrzyżowania Alei z Serbinowską wieżowiec, mimo iż jest wyposażony w windy nowszej generacji, obecnie już nie budzi takich emocji i chyba nie wymaga takich wyrzeczeń lokatorów.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie