Kalendarium kaliskie

Przed laty w Kaliszu działo się...

1644 – to rok rozpoczęcia budowy – wspomnianej w Kalendarium z ubiegłego tygodnia – położonego po lewej stronie kościoła drugiego skrzydła gmachu kolegium jezuickiego. Fundatorem rozbudowy był arcybiskup Maciej Łubieński. Prace zakończono osiem lat później zaś ostateczny kształt budynki uzyskały po wystawieniu trzeciego skrzydła w latach 1678-1690. Kolegium mieściło zarówno dom zakonny jezuitów jak i klasy szkolne, drukarnię, w zabudowaniach znajdowała się również obszerna aula, służąca jako pomieszczenie, w którym dawano przedstawienia teatru uczniowskiego. Obok budynków usytuowano też obszerny ogród, zaplecze zarówno jezuickiej kuchni, jak też i apteki.

1644 – władze miejskie Kalisza uchwaliły zakaz oddawania szlachcie wsi miejskich w dzierżawę. Ciekawe, co na temat zasadności takiego aktu prawnego powiedzieliby dzisiejsi ekonomiści a co – politycy … 

1644 – księgarz Andrzej Sobierajski przekazał oo. Jezuitom księgozbiór składający się w dużej mierze z poloników. Wartość zbioru oceniono na 900 złp. Operatywni ojcowie sprzedali księgozbiór, spłacili długi darczyńcy a za resztę kupili książki do biblioteki i dla kolegium.

1674 – z tego roku pochodzi znajdująca się w kolegiackim Skarbcu cenna barokowa monstrancja ze znakami gdańskiego złotnika Hansa Paula Junga. 

1714 – Kapituła kaliska wydała rozporządzenie, aby archiwista oraz sekretarze przy klasztorach spisywali dzieje tutejszych kościołów i klasztorów. Pewno mieli na uwadze choćby dobro współczesnych historyków i regionalistów, którzy takie „nakazane” kroniki traktują jako cenne źródło wiedzy. Inna sprawa, czy wszyscy wielebni kronikarze odnieśli się ze zrozumieniem do zalecenia.

1714 – pracujący w tym okresie w kaliskim kolegium Kacper Niesiecki, znany przede wszystkim jako autor „Herbarza Polskiego”  opublikował też u nas traktat matematyczno-astronomiczny pt . Tractatus totius mathematicae explanati. Dzieło nie zostało wydane drukiem, zachowane jest tylko w rękopisie i przechowywane jest w Bibliotece Kórnickiej PAN. Ta, jak i kilka kolejnych prac zawierają treści świadczące, że poglądy ich autorów ewoluowały już w stronę heliocentryzmu. 

1724 – taka data znalazła się na jednej z belek kamienicy z na rogu Szklarskiej i Parczewskiego. Ciekawostką jest fakt, że ta pierwsza z ulic nosiła w poprzednich wiekach nazwę: 11 tysięcy oraz ulicą Urszuli.  A wspomniana kamienica zbudowana była z  „muru pruskiego” i otoczona była dużym ogrodem. Obecnie – informacja dla nieco zagubionych w topografii miasta – tuż za opisanym miejscem stoi blok, w którym artystyczne życie wiodą kaliscy aktorzy. 
 
1904.04 – w kaliskim parku otwarto „Hydropatię”. Był to drewniany, stojący na podmurówce dom zbudowany wg projektu Janusza Dzierżawskiego a później prawdopodobnie rozbudowany przez Władysława Stachlewskiego. Był inspirowany budownictwem górskim ale w przypadku kaliskiego obiektu trzeba brać pod uwagę również lokalną tradycję. W parku miejskim od półwiecza stał już wówczas domek szwajcarski, który niewątpliwie nad Prosną stanowił wzorzec parkowej architektury. Hydropatia miała „ambicję” zostać obiektem sanatoryjnym, po „bankructwie” tych idei stała się placówką „zwykłej” służby zdrowia, obecnie – po częściowej przebudowie budynku – bawią się tam dzieci w przedszkolu. 

1994.04.11 – Metropolita Poznański arcybiskup Jerzy Stroba i biskup kaliski Stanisław Napierała dokonali wmurowania aktu erekcyjnego oraz poświęcenia budynku Wyższego Seminarium Duchownego. Potrzeba posiadania własnego seminarium diecezjalnego zrodziła się w momencie powołania Diecezji Kaliskiej w 1992 r. Rozpoczęcie budowy miało miejsce w październiku 1993 r., pół roku później wmurowano na Złotej akt erekcyjny. Budowę zakończono w październiku 1998 r. a inauguracja działalności przypadła na dzień 4 listopada 1998 r.