Kalendarium kaliskie

Przed laty w Kaliszu działo się...

Tydzień 6: 3 lutego – 9 lutego 2025 r.    
Wsch. sł. (9 lutego) w Kaliszu: 7.   
Zach. sł.: 16.

1475 – założono bractwo strzeleckie (kurkowe) pełniące funkcję pogotowia wojennego mieszczaństwa. Mogli do niego należeć wyłącznie pełnoprawni obywatele miasta. Na członkach bractwa, poza obowiązkami obrony i pełnienia służby wartowniczej, spoczywał także obowiązek dostarczania wosku na świece oraz posiadania własnej broni. Wcześniej strażnikami i obrońcami grodu byli członkowie, działających tu wówczas cechów rzemieślniczych, którym burmistrz wraz z rajcami powierzyli do strzeżenia wyznaczone fragmenty kaliskich fortyfikacji (stąd m.in. pochodzą niektóre nazwy baszt – Browarna, Garncarska, Sukiennicza). 

1475 – Janków wymieniony został w dokumentach jako Jankow Goliszewski  a nieco później – w 1495 r. pojawia się też wzmianka o Kucharkach. Tą drugą miejscowość, zwaną też Kucharami Rycerskimi, dziedziczył wtedy niejaki Świętomir a była to wieś o charakterze służebnym. Nazwa sugeruje, że była zamieszkana przez panie świadczące usługi kulinarne dla pobliskiego grodu kaliskiego, w którym to zbożnym dziele były zapewne wspomagane przez kucharzy – czyli z kolei mieszkańców pobliskich… Kuchar. O obu miejscowościach można by wysnuć ciekawą opowiastkę zatem może coś wkrótce o nich napiszemy więcej.
 
1515 – zakończona została wojna celna z Wrocławiem. Miasto to było głównym partnerem Kalisza w handlu zagranicznym. Choć wojna to być może za mocne słowo ale faktem jest, że wcześnie władze obu miast – leżących wprawdzie po dwóch stronach granicy ale za to dość blisko siebie i na tym samym szlaku handlowym – dbając o interesy swoich „poddanych” swymi zarządzeniami utrudniały uzyskiwanie zysków z handlu „tym drugim”… 

1545 – w Sulmierzycach (niedaleko Krotoszyna) urodził się Sebastian Klonowic skąd, doszedłszy do lat dojrzałych, ruszył w świat. Był człowiekiem światłym – poetą (piszącym jednak głównie w łacinie), kompozytorem, wykładowcą w Akademii Zamojskiej i urzędnikiem. Nie mamy dowodu, że wędrówki te wiązały się z jakimś pobytem w Kaliszu, nie jest to jednak wykluczone, gdyż aż do 1574 r., gdy osiadł w Lublinie, gdzie został burmistrzem, o jego życiu nie wiemy zbyt dużo. Zmarł w Lublinie w 1602 r. 

1555 – kolejni właściciele Chocza – ród Marszewskich herbu Rogala przekazali sprowadzonym przez siebie Braciom Czeskim kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca.

1875.02.07 – w Ibramowicach urodził się późniejszy prezydent Kalisza – Bronisław Romuald Koszutski herbu Leszczyc. Był młodszym bratem Kazimierza, również prezydenta naszego miasta w okresie międzywojennym. Studia medyczne odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1896-1901, po czym leczył w Zakopanem, gdzie m.in. poznał Feliksa Dzierżyńskiego, przebywającego tam na leczeniu gruźlicy. Dyplom lekarski uzyskuje w 1906 r., w 1909 r. zamieszkał w Kaliszu. Podejmuje pracę w Szpitalu św. Trójcy, a później w nowym budynku Szpitala im. Przemysława II, gdzie pełni funkcję ordynatora oddziału okulistycznego. W latach 1917-1937 był członkiem Państwowej Najwyższej Rady Zdrowia a także wiceprezesem i od 1927 r. prezesem Kaliskiego Towarzystwa Lekarskiego. Po zakończeniu II wojny światowej w marcu 1945 r. Koszutski zostaje wybrany prezydentem miasta Kalisza. Funkcji tej zrzekł się w 1947 r., i podjął praktykę lekarza okulisty, angażując się w działalność społeczną. Od przed wojny związany z Polską Partią Socjalistyczną, w 1948 r. zostaje członkiem PZPR. Zmarł w Warszawie we wrześniu 1952 r., ale pochowany został na kaliskim Cmentarzu Tynieckim. 

1915.02.05 – w Warszawie  zmarł – urodzony w Kaliszu w 1847 r. – Gustaw Arnold Fibiger I – założyciel słynnej kaliskiej fabryki fortepianów i pianin, twórca trwającej przez niemal wiek rodzinnej potęgi Fibigerów w tej branży. O sadze Fibigerów pisano dużo – a w obchodzonym cztery lata temu w naszym mieście roku fibigerowskim – bardzo dużo. Zatem temat zamkniemy tylko przypomnieniem, że   Gustaw Arnold pochowany jest w grobowcu rodzinnym Fibigerów na kaliskim cmentarzu ewangelickim.

1985.02.05 – w Richmond Hill w Kanadzie zmarł Kazimierz  Śniegula – pilot. Urodził się w 1903 r. w podkaliskim Dobrcu Małym, był absolwentem Gimnazjum Kościuszki. W 1920 r., jeszcze w czasie nauki, zgłosił się jako ochotnik do walki z bolszewikami. Później skończył Szkołę Oficerską w Dęblinie i służył w Wojsku Polskim w formacjach lotniczych. W czasie wojny obronnej w 1939 r. wykazał się dużym kunsztem jako dowódca dywizjonu podchorążych lotnictwa, następnie przedostał się do Francji i Anglii, gdzie m.in. dowodził 305 Dywizjonem. Po wojnie pozostał na emigracji.