Sąsiedzi nasyłają straż miejską na dzieci grające w piłkę

– Są wakacje, dzieci chcą się bawić i grać w piłkę ale to niestety przeszkadza niektórym mieszkańcom, którzy już widocznie zapomnieli, że też kiedyś mieli małe dzieci – żali się mieszkaniec osiedla Asnyka. Dla Kaliskiej Spółdzielni Mieszkaniowej to sąsiedzki spór o problem, który nie istnieje

- Jeszcze w latach 90. ubiegłego wieku nasze osiedla tętniły życiem i gwarem dzieciaków. Gra w piłkę, zwłaszcza w okresie wakacji, była czymś oczywistym. Natomiast dziś, ci sami ludzie, których dzieci kiedyś hałasowały od rana do wieczora między blokami, nasyłają policję, straż miejską i sami przeganiają dziatwę, nieraz w bardzo wulgarny sposób. Więc co ma robić kilkuletnie dziecko w Kaliszu w okresie wakacji? Siedzieć przed komputerem? – pyta rozżalony mieszkaniec osiedla Asnyka.

Dla komputera nie ma alternatywy
  – Na budynkach osiedla pojawił się komunikat o tym, że zgodnie z regulaminem spółdzielni obowiązuje zakaz gry w piłkę pomiędzy budynkami. Ten sam komunikat informuje, że dzieci powinny bawić się w miejscach do tego wyznaczonych, na przykład na boisku Szkoły Podstawowej numer 8. Ale to z kolei oznacza złamanie regulaminu boiska szkolnego, który mówi, że wejście na teren boiska poza godzinami lekcyjnymi jest niedozwolone – zwraca uwagę mieszkaniec osiedla. W jego ocenie na całym osiedlu Asnyka nie ma wyznaczonego, nie tylko boiska do gry w piłkę, ale nawet jakiegoś małego placu, gdzie dzieci mogłyby sobie pograć w piłkę nożną czy siatkową. – Kiedyś na osiedlu było boisko do gry w koszykówkę, gdzie dzieci sobie grały. Ale dwa lata temu w tym miejscu spółdzielnia zrobiła siłownię, bo podobno były skargi na to, że dzieciaki hałasują. I obecnie jest tak, że z siłowni nikt nie korzysta, i zarasta ona trawą. Z kolei na placu zabaw nieco starsze dzieci nie mogą się bawić bo jest on przeznaczony dla dzieci małych, takich, które bawią się w piaskownicy. Faktem jest, że są boiska do piłki nożnej i do koszykówki w Parku Przyjaźni ale problem jest taki, że są one najczęściej zajęte przez starsze, 15, 16-letnią młodzież. Tak więc dla dzieci w wieku od 6, 7 do 12 lat osiedle nie ma żadnej oferty. Więc z konieczności dzieci, jak przed laty ich rodzice, bawią się między blokami. Ustawiają kamienie na trawnikach, jako bramki i grają. Ale to powoduje niezadowolenie starszych mieszkańców osiedla, którym przeszkadza dziecięcy gwar więc nasyłają na dzieciaki policję. Ostatnio byłem świadkiem interwencji straży miejskiej. Dzieciaki były bardzo wystraszone faktem, że przyjechała do nich policja. Ale panowie ze zrozumieniem podeszli do sprawy. Poinformowali tylko, żeby dzieci nie kopały po oknach, potem przybili „piątki” i odjechali. A na odchodnym rzucili do rodziców: „współczujemy wam” – relacjonuje mieszkaniec osiedla.

Święty spokój przede wszystkim
  – Oczywiście nie wszystkim starszym przeszkadzają bawiące się dzieci, wielu odnosi się do nich sympatią. Ale są również niestety tacy, którzy nasyłają służby czy przepędzają używając wulgarnych słów, każąc dzieciom „wypier....ć”. Widziałem też absolutnie karygodne zachowanie jednego z mieszkańców, który w stronę dzieci rzucił palącego się papierosa. Ale tego akurat rada osiedla nie widzi. Oczywiście interweniowaliśmy w tej sprawie  w radzie osiedla ale w odpowiedzi usłyszeliśmy, że regulamin zabrania zabaw i gry w piłkę. Ważniejszy jest trawnik. Kazali nam pisać pismo. Tylko po co, skoro w tej radzie są starsi, którzy zawsze przegłosują to czego chcą. Czyli świętego spokoju. Dzieciaki mają gdzieś – ubolewa mieszkaniec osiedla Asnyka i zastanawia się. – Jak to możliwe, że coś co kiedyś dla tych ludzi było normą dziś stało się patologią? Bijemy na alarm, że dzieci nie można oderwać od komputerów ale kiedy te chcą się bawić na świeżym powietrzu, to ważniejszy jest święty spokój i regulamin. Osiedle to nie tylko sypialnia ale przede wszystkim miejsce do życia – przypomina kaliszanin.

Wiele hałasu o nic?
  Włodzimierz Karpała, prezes Kaliskiej Spółdzielni Mieszkaniowej nie zgadza się z zarzutem jakoby na osiedlu czy w sąsiedztwie nie było miejsc do gry dla dzieci. – Z moich obserwacji wynika, że boiska w Parku Przyjaźni najczęściej świecą pustkami. Podobnie dostępne jest boisko przy Szkole Podstawowej nr 8. Oba w odległości nie większej jak 200 metrów od ulicy Konopnickiej – wskazuje i uznaje międzypokoleniowy, osiedlowy spór za mało poważny. – No bo jak potraktować histeryczną reakcję mieszkanki osiedla, która wygraża trójce dzieci odbijających piłkę na trawniku przed blokiem i wzywa policję? Z kolei drugiej stronie chciałbym przypomnieć, że w spółdzielni obowiązuje regulamin, którego należy przestrzegać. A jeśli, w ocenie niektórych, jest on zły, to przecież nic nie stoi na przeszkodzie aby wystąpić do Rady Nadzorczej i go zmienić – podpowiada prezes Karpała wzywając zwaśnione strony do kompromisu i tolerancji.
(pp)