Koń w sanatorium

„Ja po suchy chleb dla konia”- to powiedzenie z serialu „Wojna Domowa” zyskało status wręcz przysłowiowy. Zastanawiałam się któregoś dnia, czy koń rzeczywiście powinien ten suchy chleb jeść. Z Google’a dowiedziałam się, że jako smakołyczek może on dostać małe jego ilości, ale bardzo wyschniętego, czystego, bez śladów masła czy pleśni. Żołądek konia nie strawi „mokrego” chleba, a ponieważ nie ma on odruchu wymiotnego, może to skończyć się nawet śmiercią. Hmm, tego nie wiedziałam. Jak się za chwilę okaże, nie wiedziałam jeszcze wielu rzeczy na temat konia.

 Jedno, czego byłam pewna, to oczywista prawda, że koń to wyjątkowe zwierzę. Jego naturalne piękno, gracja w płynności ruchów, szlachetność sylwetki sprawia, że samo patrzenie na konia jest przyjemnością. Wbrew pozorom to przyjacielskie zwierzęta, a że są bardzo inteligentne i wrażliwe, mogą też być pamiętliwe. Podobno konik może rozpoznać nastrój człowieka po wyrazie twarzy, którą to umiejętnością może też pochwalić się przecież homo sapiens. Konie mówią do człowieka mimiką, ruchem i postawą ciała. – Konia można też czytać – podpowiada mi pani Maria Soroko, z którą właśnie sobie siedzimy i dyskutujemy na temat jej pasji, a mianowicie masażu, fizjoterapii i rehabilitacji koni. – Możemy bezinwazyjnie zajrzeć do wnętrza ciała konia w każdej chwili dzięki umiejętnemu dotykowi czy kamerze termowizyjnej – dodaje.

Maria Soroko, doktor nauk rolniczych ze specjalizacją w zakresie hodowli koni i jeździectwa Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, jest właścicielką firmy Equine Massage - szkoły rehabilitacji koni. Przyjechała do Kalisza, aby udzielić konsultacji oraz wygłosić wykład. Rehabilitacja koni - o tym ja osobiście mam mętne pojęcie. W mojej wyobraźni migają obrazki konia machającego kopytkami w basenie, konia otrzymującego zabieg magnetoterapii, konia na bieżni treningowej i konia naświetlanego światłem laserowym. Uśmiecham się, bo ja to wszystko znam z własnego, „ludzkiego” doświadczenia, terapii rehabilitacyjnych przeszłam kilka, ale żeby konie też? Dziwię się po cichutku w myślach. Widać, że pani Maria też świetnie czyta ludzi, bo widząc moje niedowierzanie, spokojnie zaczyna wyjaśniać, że: – Konie tak jak i ludzie wymagają profilaktycznych i rehabilitacyjnych zabiegów terapeutycznych. Chociaż konie i ludzie w oczywisty sposób różnią się wyglądem, w pewnych aspektach ich budowy anatomiczne są porównywalne. Przecież ludzką rękę daje się porównać z przednią kończyną konia, stawy nadgarstkowe to końskie stawy nadgarstkowe, kości śródręcza to końskie kości śródręcza, a kopyto to paznokieć. Stawy, kręgosłup ulegają uszkodzeniom i zwyrodnieniom tak u ludzi, jak i u koni i rehabilitacja staje się koniecznością. Choroba kręgosłupa znana pod romantyczną nazwą syndromu całującego kręgosłupa (kissing spine syndrom) to choroba Baastrupa, występująca zarówno u koni, jak i u ludzi.