Swego czasu się działo. Kalendarium kaliskie

Tydzień 45: 8 - 14 listopada 2021 Wsch. sł. (14 listopada) w Kaliszu.: 7.02  Zach. sł.: 16.00

1801 – Alojzy Biernacki (ur. 1778) objął majątek rodzinny w podkaliskich Sulisławicach. Rozbudował dwór, który gościł wielu znanych Polaków – m.in. Chopina czy Helenę Modrzejewską. Stworzył przydworski park. W 1810 był sędzią pokoju departamentu kaliskiego, w 1820 przewodniczącym Rady Obywatelskiej w Kaliskiem. Związany z braćmi Niemojowskimi i opozycyjnym kołem kaliskim podczas sejmowej sesji w 1830 r.. Zdobył rolnicze wykształcenie, jednym z pionierów postępu rolniczego w Polsce w XIX wieku. Majątek w Sulisławicach przekształcił we wzorowe gospodarstwo nastawione m.in. na hodowlę owiec – merynosów, których wełna trafiała do dynamicznie wówczas rozwijającego się przemysłu włókienniczego. Wprowadzał nowoczesne maszyny rolnicze – m.in. młockarnię. Po upadku powstania listopadowego był działaczem emigracyjnym w Paryżu gdzie zmarł w 1854 r.

1831 – Podczas ostrzału artyleryjskiego uszkodzony został gmach szkoły wojewódzkiej – czyli dzisiejszego „Asnyka”. A przecież klasycystyczny budynek stał tam zaledwie od 10 lat. Później budynek pełnił funkcję szpitala dla rannych Rosjan, a w czasie zjazdu monarchów hotelu dla gości. Nawiasem -–mało chwalebną rolę budynek pełnił wiek z okładem później – w czasie II wojny urzędowało tam gestapo a po jej zakończeniu – niemal do końca 1946 r.. mieściła się tam siedziba kaliskiej bezpieki. 

1831 – W „Kalendarium Kaliskim na rok 1831”, wydanym w drukarni Wojciecha Koszewskiego i Piotra Karśnickiego zamieszczono monografię Kalisza pt. „Opisanie historyczne i topograficzno-statystyczne miasta Kalisza”.

1841 – W kaliskim parku rozebrano pobudowany przez Prusaków pod koniec XVIII w. i prowadzący na plac musztry i do kadeckich stajni most zwany Kadeckim oraz jadalnię zbudowaną z kolei w 1835 r. na zjazd monarchów, a stojącą na polanie naprzeciw pałacu gubernatora (dziś Starostwo). Obie rozbiórki wiązały się z prowadzonymi wówczas w naszym parku pracami regulacyjnymi obu rzek. 

1871 – Biura kaliskiego magistratu przeniesiono do wynajętego na ten cel Hotelu Polskiego. Po spaleniu się kaliskiego ratusza władzom Kalisza przyszło się tułać po różnych wynajętych pomieszczeniach. Najpierw – w zabudowaniach pojezuickich przy ulicy Kolegialnej oraz w domu Schmidta przy ulicy Ponad Murami. Następnie siedziba władz miejskich mieściła się w stojącej u zbiegu Rynku i ulicy Mariańskiej dwupiętrowej kamienicy należącej do Eleonory Gibasiewiczowej. We wspomnianych pokojach gościnnych w Hotelu Polskim Woelffla nie zabawiły długo – w tym samym jeszcze roku przeniósł się do zajmującego dużą część południowo-wschodniej pierzei Rynku gmachu dawnego konwiktu jezuickiego zwanego „Bursą Karnkowskiego” Wreszcie w latach 80-tych XIX w. magistrat urzędował w domu Harnysza stojącym u zbiegu Nowego Rynku i ulicy Chopina. Lokalizacja ta nie była najszczęśliwsza – tuż pod oknami szacownego urzędu handlowano przecież w najlepsze końmi, bydłem  i nierogacizną co nie przeszkadzało w forsowaniu projektu budowy budynku ratusza (jego postawienie stało się w końcu potrzebą oczywistą). Na szczęście w 1897 r. ten pomysł upadł i nowy ratusz pojawił się (nie na długo) w powołanym do tego miejscu – na Rynku Głównym. 

1921.11.12 – Zespół artystów scen polskich zapowiedział otwarcie w sali Stowarzyszenia Rzemieślników Chrześcijan przy ul. Piekarskiej (przypomnę, że odbudowa spalonego gmachu teatru nad Prosną posuwała się bardzo opieszale) stałego teatru nazwanego „Teatrem Rozmaitości”. Dyrektorem teatru został Kazimierz Gębicki. Była to próba stworzenia teatru z ambitniejszym nieco repertuarem – niestety wytrwałości wystarczyło na wystawienie zaledwie kilku premier i – wobec raczej kiepskiego zainteresowania nimi kaliskiej publiczności (a wstyd) – Teatr zakończył działalność.