Jasnowidz z Kalisza znalazł zwłoki zaginionego mężczyzny

– Po przybyciu na miejsce córka zaginionego jeszcze raz zdała mi relację z tragedii, pokazała zdjęcie listu pożegnalnego. Nagle pojawiła się u mnie wizja obrazująca miejsce gdzie znajdują się zwłoki. Rodzina wskazała mi las, który mógłby odpowiadać opisanemu w wizji terenowi. Pojechaliśmy tam. Wysiadłem z samochodu i wyruszyłem do lasu. Rodzina zaginionego została przy samochodzie. Las był nieprzejrzysty, bardzo gęsto zarośnięty, ponury, przypominał jakiś busz. Po pewnej chwili poczułem zapach cmentarza. Nie był to jednak powszechny zapach palących się zniczy, lecz specyficzny zapach cmentarnej ziemi. Znałem ten zapach, gdyż w młodości dorabiałem sobie jako grabarz, między innymi kopiąc doły pod groby. Na spodzie takiego dołu grobowego, na głębokości około półtora metra, pojawiał się wówczas ten specyficzny zapach, identyczny z tym jaki teraz wyczułem. Nie zastanawiałem się, czy to zapach chemiczny, czy zapach energii cmentarza. Chodząc dalej po tym lesie poczułem także silny niepokój i dreszcze. Byłem już pewny, że to właśnie w tej okolicy należy szukać zwłok. Teren był jednak tak gęsto zarośnięty, że samemu było by mi trudno szukać. Dla porównania poprosiłem także o podwiezienie do innych miejsc, które wstępnie również typowałem, ale tam już nie odbierałem tak silnych wibracji, ani tego grobowego zapachu. Wróciliśmy do owego gęstego lasu, a tam znów poczułem ów specyficzny zapach oraz energetyczny niepokój. Byłem pewny, że to jest właściwe miejsce gdzie należy szukać, wbrew temu, że już wcześniej, zaraz po zaginięciu, przeszukiwano ten teren. Dlatego rodzina była sceptyczna do moich wskazań, ale ja uparcie twierdziłem, że trzeba teren przeszukać jeszcze raz. Szybko ogłoszono na Facebooku, że potrzebują ochotników do dalszych poszukiwań i następnego dnia przybyło 40 osób, którzy wyruszyli do wskazanej przeze mnie lokalizacji. Wkrótce otrzymałem wiadomość od córki zaginionego, że po pół godzinnych poszukiwaniach, we wskazanym przeze mnie miejscu znaleziono zwłoki ojca. Jednocześnie podziękowała mi za pomoc – relacjonuje dla redakcji Leszek Jasiński.