Park Przyjaźni - drugi co do wielkości kaliski park, pełen pięknej roślinności i urozmaiceń

Park przyjaźni warto odwiedzić nie tylko jesienią. Jego piękno uchwyciły zdjęcia kaliszanki

Park Przyjaźni to drugi co do wielkości kaliski park. Malowniczy, pełen wzniesień teren zawdzięcza lokalizacji na obszarze dawnej cegielni “Czaszki”. Mimo gliniastego podłoża zobaczymy tam różnorodne krzewy, jak chociażby jaśminowce, forsycje czy tawuły. Nie brakuje barwnych o tej porze roku drzew. Park zdobią wierzby, klony, lipy, kasztanowce i jawory. Mieszkanka Kalisza, Urszula Sitow, postanowiła uwiecznić na zdjęciach piękno tej przestrzeni i przybliżyć ją innym. 

Poza roślinnością ogród jest obfity w drobne urozmaicenia. W samym jego centrum znajdziemy pięć stawów grobelnych, zamieszkanych przez ryby i dzikie kaczki. Niemal 11-hektarowa powierzchnia pomieściła też dwa place zabaw dla dzieci, amfiteatr ze sceną na której nierzadko odbywają się koncerty, zegar słoneczny, boiska do piłki nożnej, koszykówki, korty tenisowe i siłownię zewnętrzną. Można spotkać tutaj wędkarzy i rowerzystów. Nowszym pomysłem jest tężnia, przy której zwłaszcza starsze osoby mogą odpocząć na dostępnych ławkach, a także wybieg dla psów. Do parku można udać się pieszo, przylega do niego też przystanek autobusowy, a od paru lat również stacja z rowerami miejskimi.

Historia parku sięga tak 1977-78, zadanie jego zaprojektowania powierzono Architektowi Miejskiemu Tadeuszowi Wiekierze we współpracy z architektem Krzysztofem Pasternakiem, inż. ogrodnictwa Zdzisławem Walczakiem oraz ówczesnym Plastykiem Miejskim Aleksym Żaryniem. Ciekawą rolę odegrał ten ostatni, któremu przypadła rola stworzenia tablicy z informacją o nazwie parku. Ukrył on w swojej pracowni część napisu, skracając zarazem pierwotną nazwę projektu “Park przyjaźni Polsko-Radzieckiej”. Naszych czasów nie doczekał również kultowy lokal gastronomiczny “Ptyś”. Przy głównym wejściu (od str. ul. Skalmierzyckiej) zachowały się za to unikalne płyty chodnikowe z nazwami miast i gmin ówczesnego województwa kaliskiego.

Początkowo na park planowano przeznaczyć obszar dużo większy, tak się jednak nie stało. Przestrzeń wytyczają ulice Skalmierzycka, Polna, Szlak Bursztynowy i zabudowania na ul. Sułkowskiego. Park z roku na rok przechodzi różne modernizacje, mniej lub bardziej trafne. Można do nich zaliczyć budowę wspomnianej tężni, toalety, czy przebudowę mostu. Przez odwiedzających park oceniany jest bardzo wysoko i z pewnością warto się tam wybrać - zwłaszcza aby doświadczyć wyjątkowej, jesiennej aury. 
 

Zdjęcia: Urszula Sitow
HK