Przebieg Kolei Dużych Prędkości przesądzony?

Kilka tygodni temu na łamach „Życia Kalisza” informowaliśmy o ważnej dla naszego miasta zmianie dotyczącej przebiegu Kolei Dużych Prędkości. Okazało się, że rozwidlenie KDP planowane jest nie w okolicach Kalisza lecz Sieradza

Koncepcja KDP powstała jeszcze w czasach koalicji PO-PSL, ale jak wiadomo, po latach została zawieszona. Odżyła po dojściu do władzy PiS za sprawą pomysłu budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego w Baranowie między Warszawą a Łodzią. Jego idea sprowadza się m.in. do połączenia przyszłego megalotniska z dużymi miastami za pomocą szybkiej kolei. Jedna z 10 „szprych” miała łączyć port lotniczy z Wrocławiem oraz Poznaniem i przebiegać przez Kalisz oraz Ostrów Wlkp. Rozwidlenie trasy miało być zlokalizowane w Nowych Skalmierzycach. Lokalizacja „Igreka” w rejonie Aglomeracji Kalisko-Ostrowskiej wydawała się logiczna i niemal pewna. Niestety, Ministerstwo Infrastruktury zmieniło przebieg – rozgałęzienie w kierunku Poznania i Wrocławia zostało przeniesione w rejon Sieradza. Kalisz i Ostrów zostały zmarginalizowane. 
Sprawą zainteresował się Wiesław Szczepański, poseł Lewicy z okręgu kalisko-leszczyńskiego. W interpelacji skierowanej do Ministra Infrastruktury pytał: „Czy nie uważa pan Minister, że brak usytuowania rozwidlenia KDP na terenie Aglomeracji Kalisko - Ostrowskiej może znacząco negatywnie wpłynąć na rentowność KDP zarówno co do samej budowy jak i późniejszego użytkowania?

  A oto odpowiedź Sekretarza Stanu Marcina Horały:
  Rozwiązanie zmiany miejsca rozwidlenia linii Y z Nowych Skalmierzyc na Sieradz uwarunkowane było skróceniem przebiegu linii w kluczowej relacji Wrocław – Łódź – CPK – Warszawa (skrócenie czasu przejazdu), a przy tym również poprawą dostępności przestrzennej do systemu krajowego dalekobieżnego transportu kolejowego rejonu Kępna i Wieruszowa.

  Przebieg wypracowany w ramach studium IDOM jeśli chodzi o Aglomerację Kalisko-Ostrowską był problematyczny, ze względu na fakt, że stację dla Kalisza i Ostrowa Wielkopolskiego zaproponowano w Nowych Skalmierzycach. Peryferyjne położenie nowej stacji (około 10 km od Kalisza i 15 km od Ostrowa Wielkopolskiego) byłoby bardzo niekorzystne z punktu widzenia atrakcyjności połączeń KDP i ich integracji z innymi systemami transportowymi, dodatkowo generując prawdopodobnie wzrost natężenia lokalnego ruchu samochodowego w dojeździe do stacji KDP i konieczność stworzenia przy niej rozbudowanej infrastruktury parkingowej. Analizowane obecnie przebiegi pozwalają na przeprowadzenie linii KDP przez Sieradz i Kalisz z wykorzystaniem istniejących stacji, korzystniej powiązanych z systemami komunikacji miejskiej. Obowiązujące dokumenty (Koncepcja CPK oraz SRT2030) przewidują modernizację ciągu Kalisz – Ostrów Wielkopolski (i dalej w kierunku Leszna i Głogowa) do prędkości 160 km/h i uruchamianie bezpośrednich połączeń zawierających odcinek Ostrów Wielkopolski – Kalisz – Łódź – CPK – Warszawa (od Kalisza po infrastrukturze KDP) dostępnych dla podróżnych na istniejących stacjach, znajdujących się w pobliżu centrów tych miast (a nie na peryferiach) i stanowiących – jak Ostrów Wielkopolski – ważne węzły przesiadkowe.

 Program Kolejowy CPK zakłada, że biegnący z Warszawy przez węzeł CPK kolejowy ciąg nr 9 poprowadzi przez Łódź Fabryczną do zachodnich województw Polski. Trasa w kształcie litery „Y”, o prędkości maksymalnej 250 km/godz., rozgałęzi się w Sieradzu. Jedna odnoga odejdzie na Wieruszów aż do Wrocławia i dalej do Wałbrzycha i Lubawki. Druga odnoga z Sieradza planowana jest do Kalisza i Poznania, skąd w czasie dużo krótszym niż dzisiaj będzie można dotrzeć do Szczecina, Gorzowa Wielkopolskiego albo przez Słubice szybko dojechać do Berlina.

 Zgodnie z założeniami dla ciągu nr 9, dzięki modernizacji istniejącej linii kolejowej nr 14 do prędkości 160 km/h, dojedziemy również z Kalisza przez Ostrów Wielkopolski do Leszna i Głogowa i dalej aż do Zielonej Góry. Powyższe rozwiązanie zapewnia maksymalizację korzyści dla wszystkich interesariuszy tego przedsięwzięcia. Warto podkreślić, że dzięki modernizacjom istniejących linii kolejowych, połączenie Aglomeracji Kalisko-Ostrowskiej z Poznaniem i Wrocławiem także zostanie usprawnione dla połączeń regionalnych i dalekobieżnych. Sam Wrocław natomiast uzyska szybkie połączenie z Poznaniem najkrótszą trasą prowadzącą przez Rawicz i Leszno, na której PKP PLK S.A. prowadzi obecnie prace modernizacyjne mające na celu m.in. podniesienie prędkości maksymalnej do 160 km/h.

  Poseł dopytywał również o to, co zdecydowało, że ministerstwo zmieniło swoje plany i przeniosło w planach rozwidlenie z Aglomeracji w rejon Sieradza a także czy widzi możliwość przywrócenia pierwotnej koncepcji czyli w rejon Kalisza i Ostrowa. Niestety, odpowiedź nie jest dla nas satysfakcjonująca. „W Koncepcji przygotowania i realizacji inwestycji Port Solidarność - Centralny Port Komunikacyjny dla Rzeczypospolitej Polskiej przyjętej uchwałą Rady Ministrów nr 173/2017 z dnia 7 listopada 2017 r. kolej dużych prędkości, na której oparte będzie skomunikowanie poszczególnych centrów i węzłów aglomeracyjnych, stanowi integralną część systemu transportowego kraju. System mieszany, łączący kolej dużych prędkości z kolejami aglomeracyjnymi i regionalnymi pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału społeczno-gospodarczego kraju i budowę korzystniejszej siatki połączeń zapewniając równocześnie integrację terytorialną wszystkich regionów Polski poprzez atrakcyjne ekonomicznie czasy przejazdów.

  Pierwotne plany przebiegu linii Y zakładały system całkowicie wyizolowanych linii kolejowych z ich rozwidleniem na kierunki Poznań i Wrocław w Nowych Skalmierzycach. Aktualnie przyjęty wariant z rozwidleniem w Sieradzu, jest dużo lepiej zintegrowany z istniejącą siecią linii kolejowych, umożliwiając obsługę pociągami pasażerskimi jadącymi po KDP dotychczasowych głównych stacji, zlokalizowanych w centrach komunikacyjnych ważnych ośrodków miejskich Aglomeracji Kalisko-Ostrowskiej.

  Ujęty w Koncepcji CPK układ linii KDP z rozgałęzieniem w Sieradzu został także potwierdzony w Strategii Zrównoważonego Rozwoju Transportu do 2030 r., przyjętej uchwałą nr 105 Rady Ministrów z 24 września 2019 r. (Monitor Polski 2012, poz. 1054).

(pp)